بعد از حمله شجاعانه و غافلگرایانه‌ای مجاهدین فلسطینی به تاریخ ۷ اکتوبر، دولت یهود وضعیت جنگی را اعلان نموده و از جهت هوایی حملات خود را بر منطقه غزه شروع کرده و از دو جهت زمینی و بحری حملات آماده باش نظامی را اعلان نموده است. از طرف دیگر آب، غذا، ادویه جات، نفت و انترنت همه از منطقه کوچک غزه بطور کامل از سوی دولت یهود قطع گردیده و غزه بیش از یک هفته می‌گذرد در محاصره همه جانبه قرار دارد.
این در حالیست که دولت یهود با حمایت کامل و مستقیم امریکا، اروپا و سازمان‌‌های بین‌المللی از جمله سازمان ملل و حمایت غیر مستقیم و شرمانه‌ای حکام سرزمین‌های اسلامی از سال ۱۹۴۷ م به اینطرف در سومین مکان مقدس مسلمانان حاکمیت خود را تاسیس نموده و دست به قتل عام مسلمانان فلسطینی می‌زند.درین مدت برای همه نسبت به دولت یهود ذهنیت ایجاد گردیده بود اینکه این دولت در منطقه شکست‌ناپذیر و از لحاظ دفاعی مقتدر است. حال آنکه برای دولت یهود خصوصا دشمنان امت مسلمه، عملیات طوفان الأقصی چنان ترس و لرزه‌ای را انداخت که آنرا یکی از تاریک‌ترین روزهای دولت یهود یاد نمودند.
متعاقب عملیات طوفان الأقصی، امریکا نشست امنیتی برگزار کرد تا این طوفان مبدل به سونامی در منطقه نگردد که کیان دولت یهود را در جغرافیای فلسطین اشغالی از میان ببرد. برای همین امریکا اولین دولتی بود که بعد ازین حادثه حمایت همه جانبه خویش را از دولت یهود اعلان نموده و فورا وزیران دفاع و خارجه آن رهسپار منطقه گردیدند.
آنچه مهم است حمایت مستقیم دشمنان این امت همانند امریکا و اروپا  از دولت یهود و حمایت غیر مستقیم سران کشورهای اسلامی از موجودیت این دولت است. ولی برای امت مسلمه و مردم فلسطین حضور دولت بنام اسراییل به معنای تداوم خطر و اشغال اولین قبله مسلمانان، مکان انبیا ‌و معراج پیامبر است. اشغال فلسطین توسط یهودیان به حمایت غرب تنها اشغال نیست، بلکه بزرگترین شرم و بی‌عزتی به حکام سرزمین‌های اسلامی و اردوهای تحت امر آنان است.
اکنون آنچه در غزه می‌گذرد وضعیتی هست که امت یکبار دیگر اما متفاوت از قبل بشکل کامل دشمنان و دوستان خود را شناخته است. موجی از حمایت مردم مسلمان در سراسر سرزمین‌های اسلامی و صدا زدن بر اردوهای این سرزمین‌ها در حمایت همه جانبه از مردم فلسطین و نجات اولین قبله مسلمین از چنگال پلید یهود، این را بخوبی نشان داد، حکام سرزمین‌های اسلامی با مردم‌شان بیگانه اند و مردم‌شان طوری فکر می‌کنند که آنان فکر نمی‌کنند. ناگفته نباید گذاشت خاموشی این دولت‌ها در برابر آنچه که در فلسطین می‌گزرد، و بیداری مردم مسلمان تحت حاکمیت آنان، عمر چنین دولت‌های مزدور را کوتاه‌تر از قبل ساخته و نزدیک است که با دستان همین امت، پایه‌های حکومت‌هایشان ازبین برده شود. چون اساسی‌ترین مانع آزادی فلسطین از اشغال یهود همین حکومت‌های ملی هستند که بر گرده‌های امت مسلمه توسط باداران‌شان ایستاده اند. حادثه طوفان الأقصی زنگ خطری برای بقای حکام سرزمین‌های اسلامی است که هیچ‌گونه حمایت از فلسطین در برابر دولت یهود ننموده اند.
حال که امت بیدارتر از قبل گردیده و می‌خواهد فلسطین بیش ازین زیر اشغال یهودیان نباشد، ضرورت است امت به این درک برسد، بدون تاسیس دولت مقتدر اسلامی و تجهیز لشکر منظم اسلامی برای جهاد در مقابل دولت یهود راه دیگری نیست. برای این منظور امت بر اردوهای مسلمانان که فرزندان این امت هستند و از دامان ماداران این امت متولد شده و پرورش یافته اند صدا بزند و بخواهد که اقتدار اسلام را بر دست بگیرند و بسوی فلسطین مارش کنند و دولت پوشالی یهود را از جا برکنند.