به‌تاریخ ۲۷فبروری سال روان میلادی که برابر به ۷ حوت سال جاری هجری شمسی می‌گردد، وزارت خارجه امریکا نشستی را تحت عنوان "توانمندسازی اقتصادی زنان افغانستان" برگزار کرد. حضور آنتونی بلینکن، رینا امیری، تام ویست و سایر چهره‌های مقامات وزارت خارجه امریکا درین نشست، این نشست را مهم‌تر نشان داد. درین نشست سه بخشی از نهادهای مختلف اشتراک نموده بودند و نهادهای وزارت خارجه امریکا، نهاهادی غیردولتی NGO شخصی و بین‌المللی و سازمان‌های جامعه مدنی سه بخش فعال درین نشست گفته شدند.
در جریان نزدیک به دو سال حاکمیت دولت فعلی، امریکا پس از خروج ذلت‌بار از افغانستان، به اساس سیاست تعامل غیررسمی و غیرمستقیم در حال شکل‌دهی ابزارها و فشارهای لازم برای دست‌یابی به منافع خود در افغانستان است. طوری‌که معلوم می‌گردد امریکا تلاش دارد تا از مجراهای مختلف از جمله موضوع زنان، نفوذ و دخالت‌هایی در افغانستان داشته باشد. چنانچه در سخنرانی آنتونی بلینکن درین نشست واضحاً به این مورد اشاره نمود و گفت؛ «منافع ما در پی توانمندسازی اقتصادی زنان تأمین می‌شود.»
حمایت امریکا و غرب و تأسف آنان از وضعیت زنان در افغانستان همانند اشک تمساحی است که از آن بوی دشمنی و عداوت واضح به‌نظر می‌رسد. فراموش نباید کرد که زن در فکر غربی و فکر امریکایی کالایی برای استفاده از آن در سیاست و اقتصاد برای تأمین منافع پلید دولت‌های غربی و امریکایی بیش نیست. امریکا با این مفکوره به‌دنبال جدا کردن حمایت بخشی از زنان از دولت فعلی افغانستان است. امریکا به‌خوبی می‌داند که با درنظرداشت شرایط کنونی از وضعیت زنان در افغانستان، چگونه بتواند در داخلِ بزرگ‌ترین قشر جامعه نفوذ پیدا نموده و از آن برای فشار آوردن بر حکومت و تضعیف آن استفاده نماید. باید درنظر داشت که چنین نشست‌ها و اقدامات امریکا تحت عنوان توانمندسازی اقتصادی زنان به‌دنبال بهبود یافتن وضعیت اقتصادی تمام زنان در افغانستان نبوده و نیست. این برنامه‌ها همانند جالی است که تعدادی از زنان را به این وا می‌دارد تا از این استعمارگر غربی توقع بهبود اقتصادی و معیشتی داشته باشند و در دام فریبنده این فرعون عصر بیفتند.
ولی نباید فراموش کرد؛ متأسفانه واقعیت زنان مسلمان افغانستان نظر به واقعیت آنان از نظر اسلام در حالت مناسب قرار ندارد. به زنان از منظر اسلام عزیز جایگاه خاصی برای‌شان تعریف گردیده که هم از نظر حقوقی و هم از نظر مسئولیت‌پذیری لازم است برای‌شان داده شده و زمینه برای انجام آن ایجاد شود. زنان در اسلام بزرگ‌ترین مربیان اند که از دامان آنان بزرگ‌ترین قهرمانان پرورش یافته است/می‌یابند. زنان در اسلام عزیز می‌توانند در بخش‌های خانواده، تعلیم و تحصیل، تجارت و اقتصاد، سیاست، صحت و هر حوزه‌ای که در آن حکم به تحریم آن در شریعت به‌شکل واضح نیامده است، می‌توانند فعالیت کرده و در ساختن جامعه اسلامی و ایمانی و تقویت پایه‌های نظام اسلامی همکاری بی‌رویه نمایند.
در سیاست داخلی نظام حاکم در افغانستان، برای آن‌که هم از لحاظ شرعی حقوق و وجایب زنان به‌شکل درست آن داده شود و هم وضعیت کنونی آنان بهانه‌ای برای دخالت دولت‌های استعمارگر مثل امریکا نگردد، ضروری است به زن توجه نهایت زیاد صورت گیرد. برای رشد آنان در تمام حوزه‌های انسانی که الله سبحانه وتعالی آن را در شریعت‌اش حق‌شان قرار داده زمینه‌سازی و برنامه‌ریزی شود. برنامه‌هایی‌که بتواند ارزش‌ والای زن را در اسلام به رخ دشمنان اسلام نشان داده و توسط آن الله سبحانه وتعالی راضی گردد و هرگز بهانه‌ای برای دشمنان داده نشود تا از ضعف وضعیت زن در افغانستان استفاده نموده، در مورد زن مسلمان افغانستان نشست‌ها، کنفرانس‌ها و برنامه‌ها گرفته شود.
چیزی دیگر که مهم است تفکیک حقوق زن بین عرف جامعه و اسلام عزیز است. حقوق زن در عرف مجموعه‌ای از عادات و رسومی قبیلوی است که بین بخشی از مردم در طول تاریخ به‌میان می‌آید. ولی حقوق و وجایب زن در اسلام صرفاً از جانب الله سبحانه وتعالی است و کسی و چیزی حق دخل و تصرف در آن را ندارد؛ چه آن امیری باشد یا عرف یا عادتی از قبایل. در صورتی‌که عرف یا عادتی از جامعه در تقابل با احکام شرعی قرار می‌گیرد، به هیچ صورت نباید بخاطر مراعات آن عرف به احکام شریعت در آن بخش بی‌توجهی شود.
با تأسف، وضعیت زنان مسلمان افغانستان بیشترینه تحت تأثیر عرف و عادات جامعه قرار دارد تا حقوق و وجایبی اصیلی که در اسلام عزیز برای آنان در نظر گرفته شده است. چنین وضعیت دشمنان و استعمارگران را به این وا می‌دارد تا ازین طریق نیز منافع خود را تأمین نموده و حکومت فعلی را تحت فشار و تبلیغات رسانه‌ایی قرار دهند.
پس تا وقتی‌که دولت به تمام نظام‌(راه‌حل‌های اسلام) در زندگی، اعم از حکومت‌داری، اقتصاد، اجتماع، تعلیم و تربیه، فرهنگ، سیاست خارجی... به حیث یک بسته‌ی کامل زندگی و دولت‌داری چنگ نزند و در لابلای آن به حقوق شرعی و وجایب نصف جامعه افغانستان (زنان) توجه جدی ننماید، نمی‌تواند دست استعمارگران کافر را ازین سرزمین به کلی قطع کند.