احمد صدیق احمدی

خبر:

روز دو شنبه 3 سنبله سال روان هجری شمسی حضرت عمر زاخیلوال، وزیر مالیه افغانستان در مصاحبه ای بیان داشت: "طولانی شدن روند انتخابات در افغانستان بیش از 5 میلیارد دلار به اقتصاد این کشور صدمه زده و در حدود 6 میلیارد دلار سرمایه شخصی مردم نیز از این کشور خارج شده است."

از سوی دیگر حملات پی هم مخالفین دولت، "به ولسوالی سنگین در ولایت جنوبی هلمند، حمله به ولسوالی های دشت ارچی، چهاردره و خان آباد در ولایت شمالی قندوز، حمله به ولسوالی حصارک ولایت شرقی ننگرهار، ولسوالی خواجه غار ولایت تخار و ولسوالی قیصار و غورماچ ولایت شمالی فاریاب"، از جمله حملات بودند که طی یک الی دو ماه اخیر راه اندازی شده است. منبع: بی بی سی؛ 3 سنبله سال 1393

تبصره:

مردم افغانستان طولانی ترین روند تلخ انتخابات دموکراتیک ریاست جمهوری را با  محوریت اصلی کشورهای غربی به ویژه نقش آفرینی امریکا و سازمان ملل متحد تجربه می کنند؛ چنانچه با مداخله جان کری وزیر امور خارجه امریکا و یانکوبیش، نماینده ویژه سازمان ملل، روند این افسانه ی غربی به بن بست طولانی روبه رو شده است. اما ظاهراً بن بست کنونی کشورهای غربی در قبال انتخابات افغانستان را به اختلافات داخلی میان دو کاندید رقیب می پندارند.

طولانی شدن روند کنونی انتخابات باعث شده، آنان که آگاهانه و نا آگاهانه به پای صندوق های رأی رفته بودند، پشیمانی و انزجار خود را در برابر این روند غربی، همه روزه در مقابل رسانه های تصویری، چاپی و حتی شبکه های اجتماعی ابراز دارند. زیرا این انتخابات نامشروع به گونه رقم خورده که فاجعه بزرگی را برای همه مردم، هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ سیاسی و امنیتی به بار آروده است. چنانچه چند روز قبل وزیر مالیه افغانستان طی مصاحبه بیان داشت: "طولانی شدن روند انتخابات در افغانستان بیش از 5 میلیارد دلار به اقتصاد این کشور صدمه زده و در حدود 6 میلیارد دلار سرمایه شخصی مردم نیز از این کشور خارج شده است."

این در حالیست که کشورهای غربی و در رأس امریکا، برای برنده ساختن یکی از دو کاندید مزدور خود در این انتخابات اوضاع امنیتی، سیاسی و اجتماعی مردم را به مخاطره انداخته است؛ چنانچه چند روز قبل مقامات محلی در ولایت نورستان از سقوط، ولسوالی دو آب واقع در ولایت شرقی نورستان به دست مخالفین خبر دادند. همچنان طی دو ماه اخیر حملات پی هم مخالفین در سرتاسر افغانستان نیز افزایش یافته است؛ چنانچه حمله "به ولسوالی سنگین در ولایت جنوبی هلمند، حمله به ولسوالی های دشت ارچی، چهاردره و خان آباد در ولایت شمالی قندوز، حمله به ولسوالی حصارک ولایت شرقی ننگرهار، ولسوالی خواجه غار ولایت تخار و ولسوالی قیصار و غورماچ ولایت شمالی فاریاب"، از جمله این حملات می باشند. این در حالیست که افغانستان حضور گسترده ای نظامی کشورهای عضو ناتو به رهبری امریکا را در خود دارد، ولی این حضور تا هنوز سبب نشده که دولت افغانستان حتی از حملات پی هم نیروهای مرزی پاکستانی در امان بوده باشد.

پس این همه حضور گسترده نظامی قدرت های غربی به چه معنی خواهد بود؟ پرسشی است که ظاهراً پاسخ آن را همه مردم می دانند؛ زیرا این همه نابسامانی های که امروزه، چه در مسایل امنیتی از جمله مداخلات بیرونی و چه در مسایل سیاسی جاری، از جمله روند کنونی انتخابات و بحران اقتصادی از جمله بیکاری و نبود اشتغال برای مردم، و هراس تجاران و سرمایه گذاران داخلی و حتی خارجی، همه و همه از سیاست های فتنه بر انگیز کشورهای می باشد که در مسایل سیاسی، امنیتی و اقتصادی افغانستان نقش تعیین کننده ای دارند.

بناً آنچه را که ما همه روزه چه در اجتماع بیان می داریم، و چه در رسانه های صوتی و چاپی به دست نشر می سپاریم، حکایت از آن دارد که راه حل اساسی برای مردم مسلمان افغانستان اشتراک در روند انتخابات دموکراتیک نه، بل روی آرودن به نظام الهی(خلافت) می باشد. زیرا چنین نظام های دموکراتیک، نه تنها که برای ما و شما امت مسلمان توان مطرح نمودن راه حلِ اساسی را ندارد؛ بل خود این روند نیز در جامعه مسلمین فاجعه آفرین می باشد. چنانچه ما حالت جاری در افغانستان را طی 13 سال گذشته به شکل بهتر آن تجربه نمودیم، و این خود بهترین عبرت بر آنانی است که پند پذیرند.