امروز (۶ عقرب)
۲۲مین روز است که دولت یهود/اسرائیل از زمین، هوا و بحر سختترین بمباردمان را بر
غزه جاری ساخته است. شدت و اندازهی بمباردمان چنان است که قسمتهای شمالی غزه را
با زمین هموار کرده است. به اساس گزارشهای تایید شده، دولت یهود در این بمباردمانها
از بمبهای فاسفورس نیز استفاده نموده است.
دولت یهود تا
فعلاً بیشتر از هفتهزار مسلمان را در فلسطین شهید کرده است، که شامل ۳ هزار تن
اطفال میباشد. برعلاوه در حدود ۲ هزار تن دیگر زیر آوارها گیر ماندهاند، که
شامل اطفال، زنان، پیر و جوان میباشند. اشغالگران یهود تنها در شفاخانه «الاهلی»
بیشتر از ۵۰۰ تن را شهید ساختند.
دولت غاصب و
اشغالگر یهود بر قتلعام مردم بسنده نکرده، بلکه ۲۴ تن از ژورنالست را که گزارش
وحشتهای آنها را نشر مینمودند، به قتل رسانیده است.
مردم غزه تنها
تحت بمباردمان سنگین قرار ندارند، بلکه از راه بحر، خشکه و هوا تحت محاصره هستند.
وزیر دفاع یهود اعلان کرد که غزه از تمام جوانب تحت محاصره قرار دارد. در این مکان
محاصره شده از جمله ورود آب، خوراکه، دارو و تیل ممنوع میباشد. در واقع احتیاجات
اولیهای زندگی از هیچ سوی به آنجا نمیرسد.
تعجبآور است
که دولت یهود در این جنایت و قتلعام تنها نیست، بلکه تمام دولتهای غربی با صراحت
و جرأتِتمام به جانبداری از آن ایستادهاند. رهبران امریکا، فرانسه، انگلستان،
آلمان و ایتالیا از آغاز جنگ، به سرزمین اشغالی یهود رفت و آمد نموده و حمایت شان
را از قتلعام مسلمانان در غزه اعلان کرده و کمکهای سیاسی، نظامی، اقتصادی و
رسانهای خویش را با یهود اعلان کردهاند. چنانچه تمام آنها با یک صدا گفتند:
"ما با شما هستیم!"
غیر قابل باور
است که قدرتهای بزرگِ سرزمینهای اسلامی، مانند: مصر، سعودی، ترکیه، ایران،
پاکستان، امارت متحده عربی و بعضی دیگر از سرزمینها سکوت اختیار کردهاند. برخیها
مستقیماً و بعضیهای دیگر به شکل غیرمستقیم دولت یهود را تایید کردند. آنها چنان
ذلت اختیار نمودهاند که توقع آن نمیرفت؛ در حالی که مکلفیت شرعی و انسانی آنها
این بود که از روز اول تجهیزات جنگی و لشکرهای خویش را فرمان داده و به دولتِ
اشغالگر یهود جواب دندانشکن میدادند. چنان درسِ تاریخیِ که حضرت علی (رض) تحت
قیادت رسولالله صلیالله علیهوسلم در غزوهی خیبر برای یهود درس داده بود.
برخلاف حکام و
جنرالان، امت مسلمان با شجاعت و شهامت، در دفاع از فلسطین ایستاده و حمایت مالی و
جانی خویش را از آن اعلان کردند. با تظاهرات میلیونی نشان دادند که برای دفاع از
دین، مقدسات، نوامیس و دفاع از خواهران و برادران خویش آماده هر نوع فداکاری میباشند.
آنها از حکام خاین خواستند که مرزها را شکسته و به آنها اجازه دهند که با یهود
با دستان خالی بجنگند. اما این حکام به اصطلاح مسلمان، نه تنها اینکه خودشان
اقدام نکردند، بلکه بر امت نیز از طریق مرزها ممنوعیت وضع کردند، و اجازه ندادند
که به دفاع فلسطین صفصف برسند.
در کنار این
مردم مجاهد و مومن غزه و فلسطین به شمول زن، طفل، پیر و جوان با یکصدا و عزم متین
در مقابل تجاوز دولت یهود ایستاده و سینههای خویش را سپر کردند. آنها در حالی
شعارهای جهاد، شهادت، قتال و مقاومت را میدادند که اطفال رنگین به خون در آغوش
ایشان میبود.
با چنین بی
غیرتی و خیانت تاریخی حاکمان، این مکلفیت علمای ربانی است که مکلفیت شرعی خویش را
در دفاع از دین، مقدسات، نوامیس و براردان و خواهران فلسطینی ادا نموده و بر حکام،
اردوها و مجاهدین فشار آورند تا سکوت ذلتبار شان را پایان دهند؛ مرزهای ملی کفری
موجود را از بین برده و اردوهای مسلح مسلمانان را برای دفاع از فلسطین در مقابل
دولت یهود به حرکت درآورند. این مکلفیت اصلی علمای ربانی و امت رسولالله صلیاللهعلیهوسلم
است. این مکلفیت تا روز قیامت دوام مینماید، تا روزی که ما در مقابل رب خویش
سبحانه وتعالی صفصف میایستیم، و از زندگی موقتی خویش با ما محاسبه میگردد. پس
باید به این مبارزهی پایان ناپذیر خویش ادامه دهیم تا آنکه دین الله سبحانه
وتعالی بر تمام ادیان ظاهر و غالب گردد، و استعمار فکری، سیاسی، اقتصادی، نظامی و
فرهنگی دولتهای کفری در سرزمینهای اسلامی از بین برود و بهجای آن خلافت راشده
برمنهج نبوت تاسیس گردد. به امید آن روز!