در این اواخر مردم مجاهد افغانستان شاهد انفجارات شدید و خون‌بار در نقاط مختلف از جمله انفجار در مرکز آموزشی کاج در غرب کابل بوده اند. از الله سبحانه و تعالی برای قربانیان این حوادث بهشت برین و برای زخمیان شفای عاجل تمنا داریم. از انفجارات وحشتناک هفته گذشته و حوادث مشابه آن در این چند روز به وضوح دانسته می‌شود که بعد از جای‌گیری شبکات استخباراتی منطقه و قدرت‌های بزرگ به اشکال مختلف در افغانستان، نشان از راه‌اندازی بازی‌ها پیچیده‌ای از سوی قدرت‌های استعماری، مانند؛ امریکا و دولت‌های وابسته به آن در همسایگی افغانستان است.
از زمان خروج نیروهای غربی از افغانستان و به صفر رسیدن حضور شبکات استخباراتی آن‌ها غرب در راس آن امریکا در صدد آن بود که چگونه بتواند رد پای مخفیانه‌ای در افغانستان پیدا کند؛ یکی از آن حضور یک چنین شبکات استخباراتی در افغانستان است تا بتوانند چنین انفجاراتی را در نقاط حساس راه‌اندازی نمایند.
انگیزه‌های بیشتر این انفجارات بیش از آن که مادی باشد و تهدیدی را متوجه امنیت سراسری افغانستان سازد یک نوع جنگ‌روانی با ا.ا.ا است تا از این‌گونه اسلوب برای زیر فشار قرار دادن ا.ا.ا از لحاظ امنیتی استفاده نمایند. در پهلوی آن نشانه گرفتن اقوام خاص مردم مسلمان افغانستان در این نوع حوادث نیز بیانگر انگیزه ایجاد شکاف و تفرقه قومی و تحریک انگیزه‌های قومی و نژادی در بین مسلمانان این سرزمین است. تا به این طریق فاصله‌ای بیشتری در بین دولت و مردم ایجاد نموده و صفِ در مخالفت با دولت بنام اقلیت‌ها در اذهان شکل بگیرد. چیزیی که اکنون امریکا برای ضربه زدن به رقبای بین‌المللی و منطقوی‌اش از آن منحیث کارت برنده استفاده نموده و همچنان می‌نماید.
در اینجا ا.ا.ا منحیث دولت حاکم نیاز به درک این مسئله دارد که موضوع برسمیت‌شناسی از سوی قدرت‌های بزرگ و دولت‌های وابسته به آن‌ها در منطقه، نزدیکی بیشتر و تعامل با چنین دولت‌ها این بازی‌ها را پیچیده‌تر و شدیدتر از امروز می‌نماید. ا.ا.ا ضرورت به موقف منسجم، قاطع و غیرقابل برگشت از لحاظ سیاست بیرونی با چنین دولت‌ها دارد تا بتواند با این سیاست درها و منفذهای عبوری این دولت‌ها و قدرت‌ها را در افغانستان ببندد.
نزدیکی به آن‌ها به مثابه‌ای نزدیکی با دشمن است. دشمن هر به هر اندازه نزدیک باشد، گلوله‌ای آن بهتر می‌تواند هدف را نشانه بگیرد. ا.ا.ا در مواجه با مخالفین داخلی به‌جای سیاست سرکوب، ضرورت به سیاستی دارد تا زمینه‌ای مخالفت‌ها را کمتر ساخته و فضای کاذب بی‌اعتمادی را به فضای اعتماد برگرداند.
ما نباید فراموش کنیم امریکا هنوز هم چشم طمع بر افغانستان دارد، ولی این بار با سیاست‌ها، پالیسی‌ها و ابزارهای مختلف. فعال شدن بسیاری از موسسات بیرونی، تسهیل فرستادن بسته‌های کمکی، تقویت شبکات استخباراتی، حمایت از آنچه که بنام جامعه مدنی یاد می‌شود، بزرگ کردن اختلافات در بین ا.ا.ا، همه و همه از جمله این پالیسی‌ها و ابزار اند. این طرف این ا.ا.ا است که می‌باید با گرفتن سیاست قوی و هوشمندانه هم در داخل و هم در بیرون بر اساس شریعت اسلام با استفاده از نیروی اتحاد مردم مسلمان افغانستان و امت مسلمه، عقده بیست سال شکست امریکا را به خودش بگرداند و نگذارد امریکا از دروازه‌های دیگر هر آنچه رت بخواهد انجام دهد و این‌ها را زیر فشار و تطمیع قرار دهد.