زلزله‌ی با قدرت 6.1 ریشتر مناطقی از جنوب شرق افغانستان و بخش‌های از پاکستان را سه شنبه شب تکان داد و تلفات مالی و جانی را از خود بجا گذاشت. از الله سبحانه و تعالی برای تمام قربانیان این حادثه جنت الفردوس، برای مجروحین شفای عاجل و برای بازماندگان آنان صبر تمنا داریم.
بدون شک زلزله، طوفان و سیلاب نشانه‌ی از نشانه‌های الله سبحانه و تعالی است که انسان را می‌باید از غفلت بیدار نموده و پیش از آنکه مرگ به سراغش بیاید، بسوی الله سبحانه و تعالی در دنیا رجوع نماید. رجوعی که با تطبیق شریعت و حمل آن به سایر بشر همراه باشد. چه بسا اقوامی که با وقوع چنین حوادث بیدار شده و رجوع شان به الله سبحانه وتعالی و شوق شان برای تطبیق اسلام بیشتر از قبل گردیده است.
زلزله نوعی از حادثه از جانب الله سبحانه و تعالی است، ولی این مکلفیت دولت است، که پیش از وقوع حادثه و بعد از وقوع آن تدابیری را اتخاذ نماید. چون حفاظت از جان مردم از مکلفیت اساسی دولت است. همچنان موضوع حل مسکن و سرپناه برای مردم از جمله‌ی این مکلفیت‌هاست. پیش از وقوع چنین حوادث موقعیت‌دهی مسکن و سرپناه از سوی دولت طوری باید طرح‌ریزی گردد که چنین اماکنی با مطالعات تخنیکی، روی خط زلزلهِ‌ قوی قرار نگیرد و اماکن بشکل معیاری اعمار گردد. از آنجایی که افغانستان یکی از سرزمین های است که در معرض زلزله قرار دارد، نیاز است تا دولت اقداماتی را برای حفظ جان مردم روی دست گیرد. چنانچه در شهرهای بزرگ بسیاری از ساختمان‌ها به شکل غیرمعیاری آباد شده‌اند و یا هم در سایر مناطق که مردم در خط زلزله خانه و کاشانه برای خود اعمار نموده‌اند لازم است تا دولت اقداماتی را در این زمینه انجام دهد.
همچنان بعد از وقوع حوادث تدابیری نیز ضرورت است. برای رسیدگی به قربانیان، گیرماندگان و مجروجین، باید به شکل فوری رسیدگی صورت گیرد. بدون شک دولت در این رابطه باید دارای تدابیر و پلان های باشد تا در صورت وقوع حوادث چگونگی به مردم رسیدگی صورت گیرد. روان رعایت امور مردم و رسیدگی به حل مشکلات شان از جمله دغدغه‌های مهم در طول تاریخ در میان خلفاء و حُکام مسلمان بوده است. دولت اسلامی مکلف است به دیوان اضطراری بیت‌المال مراجعه نماید. بخش خاص که برای وقوع چنین حوادث مثل زلزله، طوفان و سیل در نظر گرفته می‌شود. در صورت ناکافی بودن این بخش دولت می‌تواند از فیء، خراج و ملکیت‌های عامه هزینه‌های فوری را تامین نماید. و اگر به این هم بسنده نکرد، مالیات خاصی از ثروتمندان جمع‌آوری می‌گردد و از طریق بیت‌المال به مصرف می‌رسد. در صورت تاخیر درین امر، دولت می‌‌باید بشکل فوری این هزینه را قرض بگیرد. ویا در صورت عدم توانایی، امت را بسیج نماید و بسوی امت رجوع نماید و از آنان خواستار کمک شود.
ناگفته نباید گذاشت که در شرایط سیاسی فعلی که قدرت‌های استعمارگر و سازمان‌های استخباراتی همه نظاره‌گر امارت اسلامی اند و فرصت‌های این چنینی را برای نفوذ هر چه بیشتر خود مساعد می‌بینند، نباید از آنان تقاضای همکاری و کمک کرد. زیرا این کشورها از حوادث همواره استفاده سیاسی نموده و به جای کمک به مردم در صدد تطبیق آجندا و تحمیل نفوذ سیاسی خود در یک سرزمین هستند. در حقیقت آنان حوادث تلخ را در سایر سرزمین‌ها به مثابه‌ی فرصت می بینند.
لازم است تا ازین حادثه، دولت همبستگی مردم و احساس مشترک مسلمانان را نسبت به یکدیگر به نمایش بگذارد. و درین راستا رسانه‌های دولتی نقش مهمی را می‌توانند داشته باشند. از سوی دیگر برای دولت الزامی است، فضای ذهنیِ را برای مردم ایجاد نماید تا مردم مسلمان در آن فضای ذهنی، چنین حوادث را از زاویه واقعی که همان عقیده اسلامی است، ببینند. زیرا عقیده اسلامی نسخه‌های بسیار جالبی را برای چنین حوادث برای امت پیشنهاد کرده است که منجر به صبر، عدم تعین خیر و شر، ادای تکلیف و توکل می‌شود. نسخه‌ی که سکون، آرامش و ایثار را در میان جامعه فضاگیر ساخته و شدّت حادثه را فروکش می‌کند.
بدون شک که حوادثی چون زلزله، طوفان، سیل و امثالهم ابتلای برای بشر است تا انسان‌ها را در حوادث به ظاهر تلخ، دردها و از دست‌دادن نزدیکانش افشا نماید. در همچو حوادث تاجر، سیاست‌مدار، انسان عادی، انسان متضرر، دوست و دشمن و حاکم همه افشاء می‌شوند که چه موقف شرعی را اتخاذ می‌کنند و روان و دید شان نسبت به حادثه چیست؟ بدون شک صبر، اتخاذ موقف شرعی در مقابل حادثه و ادای تکلیف از کلیدهای مهم برای سپری نمودن یک حادثه به ظاهر دردناک است.

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ ﴿﴾ الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ [بقره:155-156]
و قطعا شما را به چيزى از [قبيل] ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مى ‏آزماييم و مژده ده شكيبايان را. [همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى‏ گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏ گرديم (