رمضان هر سال برای مسلمانان فلسطین مملو از درد و رنجی است که از سوی نظامیان دولت اشغال‌گر یهود به آن‌ها می‌رسد. همانند سال‌های گذشته در این رمضان همچنان نظامیان این دولت اشغال‌گر از حمله به مسلمانان فلسطین و هتک حرمت حریم مقدس نخستین قبله مسلمانان دریغ نکردند. این در حالی است که مسلمانان فلسطین و قبله نخست مسلمانان بالای حکام سرزمین‌های اسلامی که توان دفاع از آن‌ها را دارند فریاد می‌زنند، اما صدای مردم بی‌دفاع و مظلوم فلسطین به گوش جیره‌خواران و مزدوران غرب نمی‌رسد. تو گویی که کر اند و نمی‌شنوند و کور اند که چشمان‌شان رنج و درد مسلمانان و جنایات دولت یهود را نمی‌بینند.
حُکام حاکم در سرزمین‌های اسلامی که گاهی خود را مدافع اسلام جلوه می‌دهند و برای خود خط سرخ و زرد ترسیم می‌کنند، همواره از اتخاذ یک موقف قاطع در مقابل جنایات دولت اشغال‌گر یهود خودداری و تنها به چند پیام ضعیف و موقف‌های کاذب در قبال این قضیه‌ای سرنوشت‌ساز بسنده کرده‌اند. از جانب دیگر عده‌ای دیگر از بزدلان سعی بر آن داشته‌اند تا به نحوی با موقف‌گیری‌های خود احساسات مسلمانان را فروکش کرده و آن‌ها را در مقابل جنایات اشغال‌گران یهود آرام سازند.
بدون شک در ارتباط به قضیه‌ای فلسطین تنها بلند کردن انگشت انتقاد به طرف دولت یهود کافی نیست بلکه انگشت ملامت و محکومیت را باید به سوی کسانی گرفت که سرنوشت مسلمانان را در دست گرفته‌اند و در چنین موارد همانند جسد بی‌جان خاموشی اختیار کرده‌اند. زیرا جنایات دولت غاصب و ظالم یهود از دیر زمان بالای مسلمانان فلسطین ادامه دارد، اما اینجا باید کسانی را محکوم کرد که با دیدن تمام جنایات دولت یهود باز هم در پی عادی‌سازی روابط با این دشمن دیرینه‌ی مسلمانان می‌باشند.
با تمام این‌ها از جیره خواران و دست نشانده‌های امریکا و غرب که مهره‌های کلیدی برای تطبیق اهداف سیاسی آن‌ها در سرزمین‌های اسلامی به شمار می‌روند انتظار یک شاه‌کار را نمی‌توان داشت. آن‌ها مامور شده‌اند تا اهداف سیاسی و استعماری غرب را در سرزمین‌های اسلامی به پیش ببرند و در مواردی حتی از ظرفیت‌ها و توانایی‌های این امت نیز بر علیه خود آن‌ها استفاده کنند. چنانچه با اندوه و درد می‌توان از حادثه کنر و خوست در افغانستان یاد کرد، جایی که ارتش قدرت‌مند و اتومی امت مسلمه به عوض این‌که به داد مسلمانان فلسطین و کشمیر برسند و به فریادهای مسلمانان ایغور که زیر شکنجه و ظلم دولت خودکامه‌ی چین قرار دارند پاسخ دهند، با بی‌شرمی تمام در این ماه مبارک برادران و خواهران مسلمان خود در افغانستان را زیر بمباردمان قرار می‌دهند.
اما آن روز دور نیست که فلسطین، سرزمین اسراء و معراج پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وسلم از چنگال دولت یهود آزاد خواهد شد همان طور که قبلاً گلیم صلیبی‌ها از این سرزمین مقدس برچیده شده بود. اما این شاه‌کار بزرگ را کی انجام خواهد داد؟ آیا صلاح‌الدین و فاتح دیگر در میان مسلمانان متولد خواهد شد تا قلوب مسلمین را شاد کند و بیت‌المقدس را از وجود اشغال‌گران یهود پاک سازد؟ بدون شک چنین روزی نزدیک است و قطعاً زمانی محقق خواهد شد که الله سبحانه وتعالی نصرت خود را شامل حال امت مسلمه سازد.